Brisbane | Mijn bezichtiging-marathon

Vandaag ben ik al om 6:00 opgestaan, nog voordat de zon opkwam. Waarom zal je je afvragen. Omdat ik om 9:00 mijn eerste kamerbezichtiging in St Lucia heb, wat een uur fietsen is vanaf mijn Airbnb en ik daarvoor nog mijn gocard (de locale OV-kaart) wil opwaarderen, die ene sim-kaart wil kopen en een huurfiets moet zien te regelen. Om de mensen in Brisbane te motiveren meer te fietsen heeft de gemeente de "citycycle"  geïntroduceerd die je aan 150 verschillende fietsstations over de hele (binnen-)stad kan lenen en teruggeven. De eerste 30 min van deze service zijn zelfs gratis, het eerste half uur erna kost 2$ en elk half uur daarnaar kost 5$. En ja fietshelmen zijn hier verplicht, anders krijg je een boete. In de stad zie je echt aan elke hoek zo'n station maar helaas zijn er geen in de buitenwijken waar ik vandaag ook kamers wilde bezichtigen. Aan het begin kon ik dus nog vaak van fiets wisselen maar uiteindelijk is het toch een dure grap geworden. Maar het belangrijkste is, ik heb de perfecte kamer gevonden!

Maar één voor ééén, ik heb dus mijn gocard opgewaardeerd, een simkaart gekocht en online geactiveerd (natuurlijk niet zonder problemen) en een fiets geleend (dit liep gelukkig wel soepel) en ben meer dan een uur zo hard mogelijk gefietst (over het prachtige fietspad langs de revier dan wel) om op tijd bij mijn eerste bezichtiging te zijn, was de verhuurster niet thuis hoewel ze deze tijd gister zelf had voorgesteld. Ze bleek op een weekendtrip te zijn tot dinsdag...

Ik besloot om Miriam te bellen bij wie ik de volgende afspraak had en te vragen of ik al eerder langs mocht komen. Zij was gelukkig thuis en vond het helemaal niet erg. Daar aangekomen werd ik welkom geheten met drie kusjes! Vanwegen haar Ukrainse wortels zei ze. De bezichtiging die heel snel overging in een gesprek tussen vriendinnen was net zo hartelijk. Het klikte meteen tussen ons. De kamer was super, ik zou mijn eigen toegang naar het terras en een eigen badkamer hebben. Maar dat alles verschoof snel naar de achtergrond want nog blijer werd ik ervan dat wij meteen zo'n diepe connectie hadden. Haar "huisdieren" zijn "wilde" vogels die haar woonkamer binnenlopen om haar eten op te halen en ze krijgen alleen het beste van het beste, biologisch runderfilet (klik hier voor de video). Onder het genot van glutenvrije banaancake hebben wij uiteindelijk zeker twee uur gekletst over haar, over mij, over onze kwaaltjes wat betreft het eten maar ook over de andere bezichtigingen. Miriam heeft mij een grote oude kaart van Brisbane laten zien waar alle wijken opstonden en de adressen van de andere kamers gekeurd. Omdat ik door de flop van de allereerste bezichtiging op mijn schema voor liep stelde ze voor om alvast de bezichtigingen die morgen hier in de buurt zouden plaatsvinden af te bellen of ik niet al vandaag langs kon komen. Zo gezegd, zo gedaan. Met twee BVOtjes (bananen voor onderweg) heeft zij mij naar het fietsstation gereden en mij de buurt en de brug naar de volgende bezichtiging laten zien.

Op dit moment wist ik eigenlijk al dat dit de perfecte kamer of veel meer de perfecte huisgenoot is maar Miriam heeft me aangemoedigd om ook de andere kamers te bezichtigen om een goed beeld te krijgen van de opties. Ik zou jou nu van alle 9 andere kamers kunnen vertellen die ook allemaal leuk waren en ik zo in had kunnen trekken maar wat moet ik zeggen, ik had er met geen ander huisgenoot zo'n goede klik. Desalniettemin vond ik het super leuk om al deze mensen te leren kennen. 
Na deze marathon door heel Brisbane (en wat is Brisbane heuvelachtig zeg) kwam ik moe maar tevreden terug bij mijn Airbnb, heb met Pasquale over de kamers gebeld en besloten de resterende bezichtigingen van morgen af te zeggen.