Canberra | Week 11

Deze week was het dan zo ver, het was tijd om voor ons symposium naar Canberra te vliegen. Voor mij betekent deze mijlpaal ook dat ik nog maar drie weken in het center heb als ik terug ben in Brisbane. Na een drukke ochtend ben ik maandag om 3 uur met een groep collega's naar Canberra gevlogen, de hoofdstad van Australië. Iedereen was bang voor het koude weer in Canberra maar voor mij voelde het een beetje als thuis komen toen we het vliegveld uitliepen. Onderweg naar het hotel waar wij slapen en het symposium plaatsvindt hebben wij honderden kangoeroes op de sportvelden gezien. De eerste wilde kangoeroes die ik hier in Australië heb gezien en ze komen dus allemaal naar de stad vanwege het gras. Naast kangoeroes heb ik ook nog nergens zo veel kakatoes gezien. Nadat ik ingetrokken ben in mijn prachtige kamer met balkon ben ik in het hoteleigen verwarmde 20m zwembad baantjes gaan trekken. Heerlijk na zo'n vlucht maar ook dinsdag ochtend om je dag te beginnen. Dinsdag ochtend is het symposium officieel geopend en heeft iedereen een vest en een muts tegen de kou gekregen. Nu heb ik eindelijk een vest met het logo van het center die me onder de airco in Brisbane warm houdt. Zoals eerder genoemd is het "Australian Center for Robotic Vision" een samenwerking tussen 4 universiteiten: Adelaide, Melbourne, Canberra en Brisbane. Het was enorm leuk om de onderzoekers van de andere locaties en hun onderzoek te leren kennen en de band met mijn collega's uit Brisbane te verdiepen. Het programma was heel interessant en divers. Van technische presentaties tot poster sessies en van inspirerende gastsprekers tot demonstaties van de robots. Mijn persoonlijke highlights waren de 3 minuten presentaties van PhD studenten, de inspirerende gastsprekers en de trainingen. Natuurlijk heb ik ook mijn rijstrookdetector gedemonstreerd en de collega's waren echt onder de indruk hoe goed die werkte. Ook sociale activiteiten stonden op het programma, zo zijn we woensdag avond naar het oude Parlementsgebouw gegaan en hebben in de tweede kamer mogen debatteren. Moet je je voorstellen hoe onze bazen die sowieso al niet op de mond gevallen zijn als ministers aangesteld worden en elkaars ideeën afkraken. Het was hilarisch en we hebben veel gelachen.